Και πιστεύουμε ακόμα ότι υπάρχει χώρος για εθνική γραμμή και συνεννόηση;

   Για ΠΟΛΛΟΣΤΗ φορά, με αφορμή τώρα την διαδικασία των τηλεοπτικών αδειών, αναδείχθηκε ξεκάθαρα και ανάγλυφα ένας δυνατός «πόλεμος» επικοινωνιακών χαρακωμάτων, κυρίως μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Εκπομπές γύρω από το θέμα αυτό των αδειών, ανακοινώσεις των κομμάτων για το ίδιο θέμα, δηλώσεις στελεχών των δυο κομμάτων (αν και η... πολυφωνία της.. διαφωνίας δεν λείπει από το όλο πολιτικό φάσμα, δηλαδή και από τα υπόλοιπα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης...), βεβαιώνουν και τον πιο άπιστο παρατηρητή ότι όχι απλά δεν θα έχουμε ΠΟΤΕ εθνική, ενιαία στρατηγική ως χώρα σε θέματα σοβαρά, ζωτικά και χρονίζοντα, ενόψει της δύσκολης έτσι κι αλλιώς δεύτερης αξιολόγησης που έρχεται, αλλά δεν θα υπάρξει αυτό που λέμε «κοινός τόπος» παραδοχής εκατέρωθεν λαθών από αμφότερες τις πλευρές για ζητήματα του παρελθόντος και του παρόντος.
Ουσιαστικά μεν το κυβερνών κόμμα μας λέει ότι μπήκε τέλος στο καθεστώς ανομίας στα Media (θεμιτό), αλλά δεν δίνονται σαφείς- ξεκάθαρες απαντήσεις για την ΤΥΧΗ πολλών εκατοντάδων ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ που ανήκουν στους τηλεοπτικούς ομίλους που δεν εξασφάλισαν σήμερα το ξημέρωμα άδεια για συνέχιση της λειτουργίας. Ακούς αοριστίες επί της ουσίας... Που, πότε, και ΠΟΣΟΙ (και ΑΝ) θα απορροφηθούν από τους νέους ομίλους;
Επίσης όταν οι ερωτήσεις περιστρέφονται γύρω από τον αριθμό των καναλιών (4), γίνεται λόγος για το ότι .... τόσες αντέχει η αγορά και άλλα συναφή. Δηλαδή με απλή σκέψη (μη οικονομολόγου, μη τεχνοκράτη...) στην περίπτωση που (με την έγκριση του ΕΣΡ καλύτερα) δίνονταν σε δημοπρασία 7 άδειες, ποιο θα ήταν το πρόβλημα; Αφού έτσι, ΚΑΙ θα εξασφαλιζόταν ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό για τα κρατικά ταμεία από τις δημοπρασίες ΚΑΙ θα έμεναν όλοι, μηδενός του εξαιρουμένου, οι εργαζόμενοι στις θέσεις τους..
Πάμε στην άλλη πλευρά. Αυτήν της αντιπολίτευσης. Κάνουν όλα τα στελέχη της λόγο για αυθαιρεσία κυβερνητική ως προς τον αριθμό των αδειών και της όλης διαδικασίας και άλλα τέτοια. Ακόμα όμως δεν έχει κάνει αυτοκριτική κάποιο στέλεχος της για το παρελθόν (πλην του κ. Βορίδη ο οποίος με δήλωσή του στην εφημερίδα Αγορά παραδέχθηκε ότι το κόμμα του όταν ήταν στην κυβέρνηση έπρεπε να είχε προχωρήσει σε διαγωνισμό για τις άδειες). Και το παρελθόν λέει ότι ΚΑΝΕΙΣ καναλάρχης δεν είχε πληρώσει το ποσό που έπρεπε για να εκπέμπει από μια συχνότητα, επί 27 χρόνια. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, για λόγους ευνόητους ή μη, δεν το έπραξαν, να ανοίξουν δηλαδή αυτό το θέμα.

Συμπερασματικά, ΜΟΝΟ κριτική στον απέναντι ακούμε (ό,τι γινόταν πάντα δηλαδή, σαν να μην πέρασε ούτε μέρα, κυριολεκτικά...), ΠΟΤΕ αυτοκριτική. Εάν είχε βρεθεί (εάν είχαν ειλικρινή διάθεση όλες οι πλευρές) «κοινός τόπος» συμφωνίας σε βασικά συμπεράσματα, θα μπορούσε να υπάρξει ένα νέο επίπεδο πολιτικού διαλόγου, όπου θα τονιζόταν η σύγκλιση για να ΛΥΘΟΥΝ προβλήματα από κοινού και όχι να γίνεται πάντα, μα πάντα, από όλες τις πλευρές, μικροπολιτική.
Η μικρο-πολιτική σκοπιμότητα δηλαδή όλων των κομμάτων, είναι τόσο ισχυρή, τόσο... καθεστηκυία, τόσο ριζωμένη βαθιά στη νοοτροπία του πολιτικού συστήματος της χώρας μας, που δεν υπάρχουν ουσιαστικά περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον.
Σκεφτείτε μονάχα ΤΙ διαφορά θα είχε το περιεχόμενο των ανακοινώσεων των κομμάτων, σε περίπτωση που είχαμε αντιστροφή ρόλων (κυβέρνηση- αξιωματική αντιπολίτευση). Θα ήταν φυσικά το εντελώς αντίστροφο. Αυτό όλο το κλίμα το εισπράττουν από χρόνια οι πολίτες. Και όσοι δεν έχουν κομματικές αγκυλώσεις τέτοιες που να τους τυφλώνουν, με αποστροφή οικοδομούν έναν πιο... απολιτικ χαρακτήρα... Και αυτό με τη σειρά του μπορεί να φέρει άλλα προβλήματα...


Και εσείς/ εμείς όλοι, πιστεύουμε ακόμα ότι στα σοβαρά υπάρχει χώρος για εθνική γραμμή και συνεννόηση, σε ζητήματα πολύ πιο ζωτικά, όπως η πορεία της οικονομίας της χώρας μας και η τύχη μας μέσα στο νέο ευρωπαϊκό και όχι μόνο περιβάλλον...; ΠΩΣ να υπάρξει εθνική ισχύς και κοινή γραμμή σε ΒΑΣΙΚΑ ζητήματα που «καίνε»;
Είναι αυτό πιθανό με τις παρούσες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί...; Ρητορική ερώτηση...




Μίμης Κ.